Met een koffer en een missie trokken drie geestelijk verzorgers uit Friesland, Gelderland en Zuid-Holland het land in...

A stagespace has two rules: 1) anything can happen and 2) something must happen.

Er was eens een spiksplinternieuwe, glimmende trein, klaar voor een prachtige reis door het land van zorg voor zingeving. De makers van de trein hoopten op veel enthousiaste reizigers, want ze wisten dat er vraag was naar zowel de route als eindbestemming van deze trein. Maar hoewel de trein gereed stond, bleef het perron leeg. Een paar reisgidsen wilden graag mee, maar hadden meer tijd nodig om zich voor te bereiden. Dus wachtten de trein en zijn makers geduldig in het zonnetje.

En daar waren ze weer, dezelfde gezichten als vorige week in het lokale buurthuis.

Op een dag ontmoetten vijf Dromers elkaar bij de Poort van de Stad der Verandering. 

Zij droomden van een wereld waarin praten over zingeving voor iedereen gewoon zou zijn en niet meer bijzonder. Voor sommige stadsbewoners was dit niet vanzelfsprekend.

Stel dat het leven een sprookje is en we zouden kunnen zeggen: 'Ze leefden nog lang en gelukkig.' 

Haas bladerde door haar verzameling recepten. Hier stonden de gerechten waaraan ze jarenlang had gewerkt om ze zo lekker te krijgen, die ze al haar hele leven kende, gerechten die haar waren voorgedaan en geleerd door anderen. Elke dag sprong ze door het veld, op zoek naar de sappigste kruiden, knapperigste bladeren en meest verse wortels. Ze roerde door grote pannen, proefde de heerlijkste smaken en draaide vliegensvlug een viergangenmaaltijd in elkaar.

Maar elke keer als ze aan tafel zat, knaagde de gedachte: misschien zouden meer dieren kunnen genieten van dit lekkere eten.